پایی که در بهشت جاماند ...

رفته رفته که تنور انتخابات ریاست جمهوری سال 92 داغ می شود باید ناگفته ها را بگوییم وناشنیده ها رابشنویم . 

عده ای برای بالابردن خود دیگران را له می کنند و پاره ای دیگر از نامزدها درباره ی خود غلو می کنند و کارهایی که تابحال نکرده اند و حتی شاید اگر دیگران می کردند ایشان به تمسخر می گرفتند را شعار انتخاباتی خویش قرار می دهند !

در این میان از قافله عقب مانده هایی نیز هستند که چون گربه ای که دستش به گوشت نمی رسد فقط بلدند غر بزنند و نق نق کنند !

این روزها باید نشست و منتظر بود تا ببینیم این بار دست قدرت خدا چگونه و به نام چه کسی از آستین ملت ایران بیرون خواهد آمد .

و ما که رویکردمان در این لجمن کاملا مشخص است به هیچ وجه به گزینه هایی مانند روحانی ، غرضی ، عارف و رضایی فکر نمی کنیم . و خط بندی هایی شدیدی با آقای روحانی (باج ده انرژی هسته ای) ، غرضی (وزیر دولت سازندگی) ، عارف (سخنگوی گفتگوی تمدن ها) و رضایی (فرمانده انتخابات ها) داشته و داریم .

از میان سایر آقایان هم تا ائتلاف پیشرفت (ولایتی ، قالیباف و حداد ) بخواهند به گزینه واحد برسند ما انتخاب مان را کرده ایم و به تک گزینه واحد انقلابیون ، سعید جلیلی ،  به قول رویترز به نزدیک ترین تفکر به آیت الله خامنه ای ، رسیده ایم .

در این میان تنها سئوال و شبهه ای که بیشتر اصلاح طلبان و گاهی اوقات اصولگرایان مطرح می کنند این است که «چه تضمینی می دهید که جلیلی الآن عاقبت اش مثل احمدی نژاد امروز نشود » .

این سئوال به  عنوان یک دغدغه در ذهن خیلی ها وجود دارد و همه منتظر گذشت زمان هستند تا زمان در این موضوع تعیین کننده باشد .

اصل سئوال درست است . امام خامنه ای در اولین دیداری که با هیئت دولت نهم وآقای احمدی نژاد داشتند به همین موضوع اشاره فرمودند و در همان ابتدای سال 84 به آقا محمود انذار دادند که هیچکس از انحراف مبرا نیست ونخواهد بود . و ما حکمت این گفته رهبری را پس از گذشت 8 سال امروز شاهد هستیم که آقا محمود انقلابی ما چگونه به رهبری ، مراجع ، مومنین و همه کسانی که به این حرکت دل بسته اند دهن کجی می کند که الآن وقت گفتن مصادیق اینها نیست .

و ازطرفی باچه آب وتابی ازایران وانسان و موعود و مدیریت جهان صحبت می کند گویی که امر بر خودش هم مشتبه شده است که نکند واقعا او منجی جهان است .... بگذریم !

تنها جوابی که ما به سئوال کنندگان آن سئوال می دهیم همان جمله ای است که امام بزرگوار ما به عنوان یک شاخص مهم مطرح فرمودند که : میزان حال فعلی افراد است . 

این جمله ی راهگشا است که در هر زمان ما را وادار به داشتن بصیرت درباره  اشخاص می کند و گاهی اوقات ما را مجبور می کند که در یک روز چهارشنبه ای از سال 88 همان افرادی را لعن دهیم که به قول خودشان سیلی خورده ی انقلاب اند .

و امثال احمدی نژادها خوب درسی باید بگیرند از رفتار ما با آقایان هاشمی و کروبی و موسوی و ... که ما سیلی خورده های انقلاب را با میزان رهبری می سنجیم چه رسد به تازه به دوران رسیده های انقلاب !

وکلام آخر اینکه :

بینی و بین الله آقای جلیلی فقط امروز نیست که دم از ولایت و مراجع و اسلام ناب می زند که عمری است خود را سینه چاک راه امیرالمومنین واسلام ناب محمدی می داند . 

از کربلای 5 و پایی که در بهشت جاماند تا بغداد و استامبول و نشست های نفس گیر با 5+1 .